2016 Maandagochtend vroeg, ik rij op ‘autopilot’ naar kantoor. Beetje moe nog, want ik heb mijn eerste drie dagen van de NLP opleiding achter de rug. Rotterdam – Delft daar gaan we weer…
Op de radio ‘Feel van Robby Williams. Een paar zinnen raken mij.
Als een baksteen. Recht in het hart.
I sit and talk to God, And he just laughs at my plans
My head speaks a language, I don’t understand
I just wanna feel, real love feel the home that I live in
‘Cause I got too much life, running through my veins, going to waste
I don’t wanna die, but I ain’t keen on living either
Scare myself to death, That’s why I keep on running
Before I’ve arrived, I can see myself coming.
Ik moet er enorm van huilen. Ik stop even op parkeerplaats van het benzinestation.
Ik voel me boos, vooral op mijzelf. Machteloos, verdrietig en bang alles tegelijk.
Ik laat het toe. Voor het eerst.
Eindelijk voel ik iets.
Mijn reis is begonnen.
Thanks Robby.
https://www.youtube.com/watch?v=iy4mXZN1Zzk